ฟ้ากระจ่างดาว

หญิงสาวแหงนมองท้องฟ้า ด้วยความประหลาดใจ
นึกถึงคืนหนึ่งเมื่อสิบกว่าปีก่อน วันที่ซมซานหนีออกมาจากบ้านแม่
นึกถึงเมื่อสองคืนก่อนที่ดาวเริ่มส่องแสงแข่งกับเดือน

สองคืนนั้นกับคืนนี้ต่างกันลิบลับ
ต่าง...แม้ว่าจะเป็นท้องฟ้าเดิม ดาวดวงเดิม
หากวินาทีนี้เมื่อก้าวไปกับชายหนุ่ม มีคณากลับไม่รู้สึกเจ็บปวด หวาดกลัว
หรือคุมแค้นแต่อย่างไร ทุกย่างก้าวมีแต่ความมั่นใจและอบอุ่น
ความมั่นใจแปลก ๆ เกิดขึ้นอย่างที่ไม่เคยรู้สึก ว่าทุกย่างก้าวต่อไปนี้
หล่อนคงไม่ต้องเดินอย่างเดียวดาย คงไม่ต้องเดินอย่างอ้างว้าง